روان نیوز

زندگی با اختلال دوقطبی: “پیش از اینکه توسط روانپزشک سابقم تشخیص داده شود، نوسانات خلقی شدید و به طور گذشته نگر، واکنش های افراطی به موقعیت های روزمره را تجربه کردم. از عمیقا ناامن به اعتماد به نفس فوق العاده تغییر می کردم، و افکار خودکشی و بی ارزشی همراه با حملات خلاقیت داشتم. علائم در حال حاضر واقعاً تفاوت چندانی با هم ندارند، اما من اکنون بزرگتر شده ام، بنابراین می دانم چگونه تشخیص دهم که چه زمانی در حال تاب خوردن هستم و می توانم سعی کنم تسلیم آن نشوم. یک زمان. افکار خودکشی که در زمان پایین آمدن من به وجود می‌آیند واقعاً سخت هستند. حتی اگر به دلیل تجربه‌ام با دوقطبی می‌توانم آنها را موقتی تشخیص دهم، اما تغییری نمی‌کند که این افکار عمیقاً ناراحت‌کننده هستند. برای من، اوج‌ها بسیار نادرتر.

اختلال دوقطبی به طور کلی به عنوان اختلال خلق و خوی متناوب سریع که از غم عمیق به شادی خارق‌العاده تبدیل می‌شود، اشتباه گرفته می‌شود. با این حال، این اختلال خلقی رایج بسیار پیچیده‌تر از ترن هوایی ناپایدار احساسی است که جامعه ما آن را باور دارد.

اعتقاد بر این است که 2.5 میلیون بزرگسال آمریکایی با اختلال دوقطبی I یا II زندگی می کنند. این تعداد شامل کسانی نمی شود که به درستی تشخیص داده نشده اند، مسئله مهمی که عمیقاً با اطلاعات نادرست درباره علائم مرتبط است.

نبرد سخت اختلال دوقطبی

زندگی با اختلال دوقطبی می تواند دشوار باشد. علائم شیدایی و افسردگی می تواند خزش کند و باعث شود افراد بیش از حد خرج کنند، کلمات آزاردهنده به افرادی که برایشان مهم هستند بیان کنند، رفتارهای بی پروا انجام دهند، از الکل و مواد مخدر به عنوان راهی برای مقابله استفاده کنند و احساسات شدید و غیرقابل کنترلی را تجربه کنند. اغلب، تشخیص اختلال دوقطبی چالش برانگیز است و ممکن است به اشتباه به عنوان ADHD یا سایر اختلالات سلامت روان مانند OCD یا اضطراب تشخیص داده شود.

در نتیجه، فاصله زمانی بین علائم و تشخیص برای بسیاری از افراد غیر قابل تحمل است. حذف انگ مرتبط با اختلال دوقطبی با گسترش آگاهی و دسترسی بیشتر به خدمات درمانی مهم است. اختلال دوقطبی این پتانسیل را دارد که یک نبرد سخت باشد و اگر افراد نتوانند علائم خود را با دارو، درمان و مهارت های مقابله ای کنترل کنند، عواقب شدیدی به همراه خواهد داشت. بسیاری از افراد به درستی مبتلا به اختلال دوقطبی تشخیص داده شده اند، اما برای به اشتراک گذاشتن داستان های خود آنقدر وحشت دارند. در نتیجه در انزوا و ترس زندگی می کنند. اگر اجازه دهید دوقطبی می تواند بار سنگینی باشد، یا می تواند یک اختلال قابل درمان باشد که هر کسی می تواند با آن زندگی کند، با توجه به اینکه از ابزارهای مناسب و مهارت های مقابله ای استفاده می کند.

زندگی کامل با اختلال عاطفی دوقطبی

داشتن یک زندگی شاد همراه با شغلی موفق، خانواده ای دوست داشتنی و زندگی اجتماعی شکوفا و همزمان با اختلال دوقطبی ممکن و رایج است. اینکه بیماری روانی خود را برای دیگران فاش کنید، انتخاب شماست، اما داشتن یک سیستم پشتیبانی که بتوانید در زمان‌های سختی به آن تکیه کنید، ضروری است. داشتن یک زندگی رضایت بخش با اختلال دوقطبی با دارو و تیم درمانی مناسب قابل مدیریت است. روان درمانی شامل رفتار درمانی شناختی است که به افراد اجازه می دهد به جای روی آوردن به مواد مخدر یا الکل یا اجازه دادن به این علائم بر همه جنبه های زندگی فرد، مهارت های مقابله ای مثبت را برای مقابله با دوره های شیدایی و افسردگی اتخاذ کنند. در نتیجه این امکان وجود دارد که احساسات خود را کنترل کنید، با پستی‌ها و بلندی‌ها کنار بیایید، تمایلات غیرقابل کنترل برای خرج کردن بیش از حد پول را مهار کنید و بتوانید با دیگران تعامل مناسبی داشته باشید. ممکن است هنوز روزهای سختی وجود داشته باشد، و گاهی اوقات ممکن است مدتی طول بکشد تا بهترین دوز و ترکیب داروها را کشف کنید، اما در طول زمان علائم و نشانه های مرتبط با اختلال دوقطبی در واقع قابل کنترل هستند.

به دنبال کمک

مهم است که صادقانه در مورد علائم خود با پزشک یا درمانگر خود صحبت کنید تا آنها بتوانند به شما در تعیین یک برنامه درمانی کمک کنند. می‌توانید یک درمانگر محلی متخصص در اختلال دوقطبی را در فهرست روانشناسی امروز پیدا کنید. همچنین می توانید گروه ها و منابع حمایتی را از طریق اتحاد حمایت از افسردگی و دوقطبی و موسسه ملی سلامت روان پیدا کنید. اگر احساس می‌کنید می‌خواهید به خودتان آسیب برسانید، می‌توانید با خط تلفن ملی پیشگیری از خودکشی تماس بگیرید.

نوشته ای از کلینیک آنلاین روانشناسی

Therapy Center

02188015978

09334946711