روان نیوز

ترکیب جدید آنتی سایکوتیک برای اختلال دوقطبی تایید شده توسط FDA: وقتی چند سال پیش یک دوره شیدایی شدید داشتم، اولانزاپین (زیپرکسا) برایم تجویز شد. سریع بهش جواب دادم وقتی فقط چند دقیقه در شب می توانستم چرت بزنم به من کمک کرد که بخوابم. برنامه‌های بزرگ و پروازهای تخیلی من به هم ریخته شد و “ابر حواس” و بیش از حد دینداری ام فروکش کرد.

من هم در یک ماه 20 پوند اضافه کردم. من از سوزاندن کالری سریعتر از آنچه که می توانستم آنها را دریافت کنم به احساسی شبیه لوسی و اتل در کارخانه شکلات سازی تبدیل شده بودم – کالری ها سریعتر و سریعتر می آمدند و بدنم نمی توانست کاری انجام دهد جز اینکه آنها را در هر کجا که می توانست پر کند. این درد و درد شدید عضلانی منجر به آزمایش داروهای دیگر شد و داستان من منحصر به فرد نیست. افزایش وزن ناشی از داروهای ضد روان پریشی عامل اصلی عدم انطباق بیماران است و اولانزاپین باعث افزایش وزن قابل توجهی نسبت به سایر داروهای ضد روان پریشی می شود. بیمارانی که از اولانزاپین استفاده می کنند در 8 تا 10 هفته اول درمان به طور متوسط 9 تا 17 پوند وزن اضافه می کنند.

خطر بالای افزایش وزن با اولانزاپین با عملکرد آن در گیرنده های سروتونین 5-HT2A و 5-HT2C، گیرنده های دوپامین D2 و D3، گیرنده های هیستامین H1 و گیرنده های موسکارینی M3 مرتبط است. اولانزاپین بر نوروپپتیدهای مرتبط با کنترل اشتها و متابولیسم انرژی مانند لپتین، آدیپونکتین و گرلین تأثیر می گذارد و نشان داده شده است که میل به غذا و پرخوری را القا می کند.

به همین دلیل است که بیانیه مطبوعاتی ۱ ژوئن شرکت بیودارویی آلکرمس به طور بالقوه بسیار مهم است. این داروساز مستقر در دوبلین اعلام کرد که سازمان غذا و داروی ایالات متحده (FDA) درمان جدید خود را برای بزرگسالان مبتلا به اختلال دوقطبی I یا اسکیزوفرنی تایید کرده است: یک درمان تک درمانی که همان اثر اولانزاپین را دارد اما با افزایش وزن کمتری همراه است. مونوتراپی LYBALVI™ نام دارد و شامل اولانزاپین همراه با موجود شیمیایی جدید، سامیدورفان است.

سامیدورفان یک آنتاگونیست جدید گیرنده های μ-اپیوئیدی است، یکی از سه نوع گیرنده های مخدر که پپتیدهای شبه افیونی درون زا به آن متصل می شوند. تأثیر سیستم اپیوئیدی بر کنترل هموستاتیک و لذت‌گرایانه مصرف غذا به خوبی ثابت شده است، اگرچه مکانیسم دقیق تأثیر مواد افیونی بر مصرف غذا به وضوح درک نشده است.

جوزف مک‌اووی، رهبر فاز سوم آزمایش‌های بالینی ترکیب اولانزاپین و سامی‌دورفان و استاد روان‌پزشکی در دانشگاه آگوستا و مرکز پزشکی دانشگاه دوک، توضیح داد: اعتقاد بر این است که سمیدورفان لذت مصرف غذایی را که با اولانزاپین افزایش یافته است را محدود می‌کند. بیماران شرکت کننده در این مطالعه 50 درصد شانس کاهش وزن بالینی قابل توجهی را در مقایسه با اولانزاپین به تنهایی داشتند، در حالی که هنوز بهبود قابل توجه و حفظ در معیارهای بالینی اثربخشی را نشان می دادند.

به دلیل عوارض جانبی عروق مغزی در برخی از بیماران مسن، LYBALVI™ برای بیماران مبتلا به روان پریشی مرتبط با زوال عقل تایید نشده است. ترکیب اولانزاپین- سامیدورفان همچنین برای بیمارانی که از مواد افیونی استفاده می کنند. یا در حال حاضر تحت ترک مواد مخدر هستند. منع مصرف دارد، به دلیل تمایل سامیدورفان به تسریع ترک در بیماران وابسته به مواد افیونی.

برای اسکیزوفرنی، ترکیب اولانزاپین و سامیدورفان به عنوان یک تک درمانی نگهدارنده خوراکی یک بار در روز نشان داده می شود. در حالی که برای اختلال دوقطبی I این دارو به عنوان یک تک درمانی نگهدارنده یا برای درمان حاد دوره های مانیک یا مختلط به عنوان مکمل لیتیوم تایید شده است. یا والپروات آنتی سایکوتیک آتیپیک جدید با دوز ثابت حاوی 10 میلی گرم سامیدورفان و 5 میلی گرم، 10 میلی گرم، 15 میلی گرم یا 20 میلی گرم اولانزاپین فرموله می شود.َ

نوشته ای از کلینیک آنلاین

Therapy Center

02188015978

09334946711