روان نیوز

تکانشگری و اختلال دوقطبی: برخی از افراد هنگامی که علائم هیپومانیا (شیدایی خفیف) را تجربه می کنند متوجه رفتارهای تکانشی بیشتری می شوند. رفتارهای تکانشی را می توان اینگونه تعریف کرد که فرد ممکن است در لحظه احساس خوبی داشته باشد. اما در دراز مدت ممکن است پیامدهای منفی را برای فرد به دنبال داشته باشد. نمونه هایی از این نوع رفتارها عبارتند از خرج کردن، مصرف بیش از حد مواد و فعالیت های جنسی پرخطر. برخی از افراد در حین تجربه هیپومانیا، احساس تحریک‌پذیری بیشتری می‌کنند. که می‌تواند مقاومت در برابرتعامل و رویارویی با دیگران را داشته باشد .به عنوان مثال تعامل در محل کار  را دشوارتر‌کند. . که همین مسئله در دراز مدت اثرات نا مطلوبی دارد.

در اینجا به مهارت هایی جهت مقابله با اقدامات تکانشی( تکانشگری و اختلال دو قطبی) در طول دوره هیپومانیا (شیدایی خفیف) اشاره شده است.

1.قانون 48 ساعت: قانون 48 ساعت به شما پیشنهاد می‌کند که حداقل دو روز کامل صبر کنید و دو شب کامل بخوابید قبل از اینکه تصمیم مهمی بگیرید. در صورت تجربه هیپومانیا (شیدایی خفیف). تصمیمات ممکن است به هر چیزی مربوط باشد، از جمله خریدهای مهم (ماشین جدید) یا تغییرات عمده زندگی (ترک شغل). روح قانون 48 ساعت ایجاد فاصله (دو روز) بین میل به عمل و خود عمل است (در شرایط تکانشگری و اختلال دوقطبی) و اطمینان حاصل می کند که شما فقط پس از خواب کافی تصمیم می گیرید و به آن عمل می کنید. بسیاری از افراد مبتلا به اختلال دوقطبی مشکلات خواب را تجربه می کنند و خواب کمتر از حد معمول از علائم شایع هیپومانیا (شیدایی خفیف) است. تحقیقات نشان می دهد که چند روز متوالی کاهش خواب می تواند منجر به تصمیم گیری پرخطرتر شود. لذا با اطمینان از خواب کافی قبل از تصمیم گیری مهم، احتمال بیشتری وجود دارد که بتوانید خطرات مربوط به یک اقدام خاص را در نظر بگیرید. استفاده از این قانون در کنار قانون بازخورد دو نفره که درادامه توضیح داده شده است می تواند مفید باشد.

2. قانون بازخورد دو نفره: قانون بازخورد دو نفره به شما پیشنهاد می‌کند قبل از گرفتن هر تصمیم بزرگی در هنگام تجربه هیپومانیا (شیدایی خفیف) با دو فرد مورد اعتماد (در میان دوستان، اعضای خانواده یا عزیزان) مشورت کنید. مشابه هدف قانون 48 ساعته، هدف قانون بازخورد دو نفره این است که اطمینان حاصل شود که شما خطرات بلندمدت مرتبط با یک تصمیم معین را قبل از اقدام بر اساس آن در نظر گرفته و سنجیده اید. گاهی اوقات در دوران هیپومانیا (شیدایی خفیف)، افراد ممکن است باور کنند که تصمیم گیری و تفکر آنها بهتر از تصمیم گیری دیگران است. لذا ترکیب افراد مورد اعتماد در فرآیند تصمیم گیری که می توانند دیدگاه های منحصر به فردی ارائه دهند، ممکن است رسیدن به یک تصمیم متعادل را آسان تر کند.

3. افکار خود را بررسی کنید: هیپومانیا (شیدایی خفیف) می تواند باعث ایجاد تفکر بیش از حد مثبت در افراد شود. این طرز تفکر افراد را به نادیده گرفتن یا به حداقل رساندن خطرات رفتارهایشان سوق می دهد و پیامدهای مثبتی را که می تواند از رفتارهایشان حاصل می شود، بیش از حد ارزیابی کنند.تفکر بیش از حد مثبت می تواند رفتارهای تکانشی را هدایت کند. در اینجا چند مثال آورده شده است: صرف پس انداز سال خود برای تعویض کمد لباس خود بدون فکر کردن به عواقب مالی احتمالی این تصمیم (“من مطمئن هستم که در آینده افزایش حقوق دریافت خواهم کرد، بنابراین پس انداز من در مقطعی جایگزین خواهد شد”) و رانندگی خیلی سریع بدون فکر کردن به عواقب جبران ناپذیراحتمالی آن. با خود تماس بگیرید تا در طول دوره های هیپومانیا (شیدایی خفیف)به فکر بیش از حد مثبت بپردازید. اگر میل به انجام یک رفتار تکانشی دارید، قبل از انجام آن رفتار یک قدم به عقب بردارید و افکار خود را بررسی کنید. از خود بپرسید: “برخی از خطراتی که ممکن است با این فکر نادیده بگیرم چیست؟”

4. محدودیت دسترسی به عوامل تحریک کننده اعمال تکانشی: به دوره های قبلی هیپومانیا (شیدایی خفیف)فکر کنید. و در نظر بگیرید که آیا موارد یا عواملی وجود دارد که انجام آن را آسان‌تر می‌کند. (مانند دسترسی به مواد، دسترسی به کارت‌های اعتباری). محدود کردن دسترسی خود به چنین مواردی در طول دوره های هیپومانیا می تواند مفید باشد.هنگامی که شما هیپومانیا (شیدایی خفیف) را تجربه می کنید،برای مثال کمک گرفتن از یک شخص مورد اعتماد جهت نگهداری کارت های اعتباری شما  به منظور جلوگیری از خطر هرگونه هزینه های کنترل نشده می تواند مفید باشد. همچنین برای افراد مبتلا به اختلال دوقطبی، محدود کردن مصرف الکل به طور کلی مهم است. لذا در حالت های هیپومانیک از مصرف الکل یا هر ماده دیگری خودداری کنید. به عنوان مثال، الکل می تواند بازداری های شما را کاهش دهد. و مقاومت در برابر میل به انجام اعمال تکانشی یا تصمیم گیری متعادل را سخت تر کند.

5. دوری از موقعیت های محرک اعمال تکانشی به معنای واقعی کلمه: اگر در موقعیتی هستید که وسوسه انجام یک رفتار تکانشی وجود دارد یا اگر فکر می کنید. احتمال دارد که این موقعیت منجر به نوعی رویارویی شود، سعی کنید موقعیت را ترک کنید.زمانی که محیط برای تفکر بلندمدت مساعد نیست. مقاومت در برابر اقدام بر اساس انگیزه دشوار است.

این مهارت قبل از اینکه در چنین موقعیت هایی قرار بگیرید نیز مرتبط است. اگر دلیلی دارید که فکر می کنید یک موقعیت خاص می تواند باعث رفتار تکانشی شود. به ارزش اجتناب کامل از موقعیت فکر کنید. به یاد داشته باشید که در طول هیپومانیا(شیدایی خفیف)، افراد ممکن است تحریک پذیری بیشتری را تجربه کنند. و این می تواند احتمال رویارویی را افزایش دهد. از انجام هر گونه مکالمه چالش برانگیز با دیگران خودداری کنید تا زمانی که تحریک پذیری و هیپومانیا(شیدایی خفیف) شما کاهش یابد.

نوشته ای از کلینیک آنلاین

Therapy Center

02188015978

09334946711