روان نیوز

#مصاحبه

#حرف_رهگشا_را_در_اختيار_بيمار_قرار_دهيد

?در مطالعه اي در مورد پزشكان، معلوم شد كه فقط در ٢٣٪‏ موارد بيماران توانستند اظهار نگراني اوليه خود را به اتمام برسانند( Franckel و Beckman ١٩٨٤. بطور متوسط فقط ١٨ ثانيه طول كشيد تا پزشك حرف بيمار را قطع كرد. ▫️نتيجه اين نوع مصاحبه كنترل شده اين است كه اطلاعات باليني مهم ممكن است هرگز بر زبان بيمار جاري نشود (McMath و Platt ١٩٧٩).

?قبل از طرح پرسش هاي خاص شما بايد حدود ٥ دقيقه به بيمار مجال دهيد كه به دلخواه صحبت (Morrison ١٩٩٥). اين كار رسيدن به دو هدف را فرا دادن به او هستيد، نتيجتا به برقراري تفاهم كمك مي كند، ثانيا اين احتمال را كه شما ناراحت كننده ترين مسائل بيمار، كه به تشخيص درست كمك مي كند بشنويد، بالا مي برد. (Shea ١٩٨٨).

?اين مرحله گوش فرا دادن اوليه را دوره جستجوگري  ( Scouting period )، چون مي توانيد از آن براي جستجوي سرنخ هاي پسيكوپاتولوژي كه ممكن است در ادامه مصاحبه پيگيري كنيد استفاده نمائيد. آن را دوره “گرم شدن” هم ناميده اند، چون يكي از اهداف آن ايجاد سطحي “راحت” بين شما و بيمار است بطوري كه او بعدا از سوالات تشخيصي متعدد شما احساس دلسردي پيدا نكند.

?طبيعي است كه شما بايد انعطاف پذير باشيد. بعضي از بيماران صحبت خود را چنان مبهم و آشفتي شروع مي كنند كه شما مجبوريد سوالات خود را بلافاصله مطرح كنيد، برخي نيز چنان منسجم صحبت مي كنند كه اگر ١٠ يا ٢٠ دقيقه به آن ها مجال دهيد تعداد زيادي از پرسش هاي تشخيصي شما را خودبخود پاسخ خواهند داد.

▪️هر متخصصي براي بيمار يك پرسش اول انتخاب مي كند، اما همه پرسش هاي نخست بايد باز پاسخ ( open-ended ) باشند و بازگوئي داستان توسط بيمار را مطرح كنند. اينك به چند نمونه از اين سوالات اشاره مي كنيم :

▫️چه چيزي سبب شد كه امروز به كلينيك بيائيد؟

▫️چه چيزي سبب شد امروز به ديدن من بياييد ؟

▫️چه نوع مسائلي موجب ناراحتي شما شده است؟

▫️چه كمكي از دست من بر مي آيد؟

▫️چه كمكي مي توانم براي شما بكنم؟

⚪منبع: كتاب مصاحبه روانپزشكي