عوامل_موثر_در_پیشرفت_مشکلات_رفتاری_در_کودکان
احساسی که در لحن صدای بزرگسالان است بر رفتار کودکان تاثیر می گذارد. در مواقعی که کودکان مهار نشدنی می شوند، رفتار آنان اغلب منجر به پاسخی احساسی از جانب والدین می شود که از طریق لغات، اعمال یا زبان بدن آنان به کودک منتقل می گردد. برخی از روش هایی که والدین از آن طریق احساسات خود را انتقال می دهند، ممکن است مشکلات بیشتری برای کودک به وجود آورد.
همه والدین گاهی از دست فرزندان خود عصبانی می شوند. کودکان با فرمانبرداریاز دستورهایی که با عصبانیت بیان می شود، به طور تصادفی به والدین خود به خاطر نعره کشیدن و فریاد زدن هایشان پاداش می دهند. چنین کودکانی ممکن است هیچ گاه یاد نگیرند از دستورهایی که با لحن ملایم و آرام بیان می شود، اطاعت کنند. یکی از سخت ترین وظایف پدر و مادر این است که هنگام تربیت کردن و اصلاح رفتار کودکان، خونسردی خود را حفظ کنند. هنگامی که شدیدا عصبانی می شویم، هرگز نمی توانیم عاقلانه و واقع بینانه رفتار کنیم، از خود واکنش های شدید و افراطی نشان می دهیم و یا این که بیجا کودک را به شدت تنبیه می کنیم. وقتی پدر یا مادری به طور مداوم از دست فرزند خود عصبانی می شود، باید روش دیگری برای رسیدگی به این مشکل اتخاذ کند.
بعضی از والدین می خواهند با خجالت دادن کودک او را به همکاری وادار نمایند. “اگر معلما این کارها را می کنی، نظرش نسبت به تو عوض می شود.” این کار یعنی مهار کودک با ایجاد و احساس گناه، شرم و پریشانی در او. اما کودک ممکن است دقیقا متوجه نشود کدام رفتار او باعث ایجاد مشکلاتی برای پدر یا مادر شده است. والدینی که به طور دائم از رفتار فرزندانشان انتقاد می کنند تا از این طریق آنان را با مهارت و زرنگی زیر نفوذ خود قرار دهند و باعث شوند هر آنچه از آنان می خواهند ام جام دهند، موجب تنفر و عداوت بیشتر در کودک می شوند. در بیشتر مواقع لین روش کمکی به حل مساله نمی کند. کودکان ممکن است با بیش از اندازه درونی کردن این پیام ها، خود را آدمی شرور، خودخواه، بی توجه و بی عاطفه بدانند، و در نتیجه مطابق همان تصویری که از خود در ذهن دارند رفتار کنند.
#دامهایی_که_والدین_در_آنها_گرفتار_میشوند