زوج و ارتباط

ویژگی های زوج سالم در خانواده درمانی ساختاری

ویژگی های زوج سالم

بیورز اسپری وکارلسون (1991) و یانگ و لانگ (1998) بعضی از الگوها ی ارتباطی سالم بیان کرده اند آنها عقیده دارند که زوج های سالم از این الگوهای ارتباطی پیروی می کنند این الگوها به شرح زیر هستند :

1 – عقیده به نسبی بودن واقعیت نه مطلق بودن آن .   

زوج هایی که این دیدگاه را دارند ، سعی ندارند همسر خود را به پذیرش دیدگاه خودشان وادار کنند بلکه ، به حرف های همسر خود گوش داده و سعی می کنند که برداشت ها و نظرات او را درک کنند .

2- اعتقاد به این که قصد و نیت همسر خوب است  .

زوج های سالم ضمن این که به همسر شان احترام می گذارند ، هرگز حس نمی کنند که همسرشان دشمن آنها ست و آنها ایمان دارند که همسرشان در پی آزار دادن آنها نیست .

3- اعتقاد به این که مشکلات حل می شوند

زوج هایی که اعتقاد دارند مشکلات قابل حل هستند ، برای حل مشکل تلاش می کنند این افراد تاثیر خود را در فرایند حل مشکل قابل توجه می دانند.

4 – عقیده به عوامل فراتر از خود .

زوج های سالم جهان بینی وسیعی دارند که این جهان بینی می تواند جهت گیری مذهبی و یا خانوادگی باشد.

5 – تمرین رفتارهای سالم

این رفتارها ی سالم عبارتند از :

– مسوولیت : نقش هر یک از آنها در ایجاد رفتارهای مثبت جدید ، اهمیتی اساسی دارد . در این حالت زن و شوهر یکدیگر را به خاطر کوتاهی سرزنش نمی کنند.

– هدف گذاری: دستیابی بهاهداف واقع بینانه ای که رضایت ارتباطی را به دنبال دارد تلاش کند .

– تشویق: زوج های سالم تلاش می کنند که یکدیگر را تشویق کرده و از همدیگر قدر دانی و تحسین به عمل آورند.

  گفت و گوی باز : هر عضو زوج باید بتواند احساسات مثبت خود را به صورت بی پرده و صادقانه بیان کند .

– گوش دادن همدلانه : به وسیله ی این مهارت همچنین زوج ها به همسر خود نشان می دهند که احساسات و عقاید او را می پذیرند و با تمام وجود به اوگوش می دهند .

  میل به تحلیل ارتباطات : تحلیل مسائل موجود در رابطه و تلاش برای درک بهتر آنها به پایداری زندگی زناشویی کمک می کند .

– نشان دادن پذیرش : ارزشی را که برای عضو دیگر قا ئل است را بيان كند مخصوصاً‌ وقتي كه عقايد زوج باهم متفاوت است.

– حمايت از اهداف مثبت ازدواج:‌نشان دادن پذيرش فرد مقابل، مخصوصاً زماني كه اختلاف نظر وجود دارد اهميت بسياري دارد.

– حمايت از اهداف تعيين شده: زن و شوهر بايد از اهدافي كه به طور مشترك براي رابطه ي خود تعيين كرده اند حمايت كنند.

– توافق به منظور پل ارتباطي: با بيان احساس و ديدگاه متفاوت خود،‌براي يافتن راه حل به يكديگر به توافق برسند.

– تعهد به مشاركت:‌هر عضو زوج بايد با درك موقعيت و نقش خود در ازدواج،‌براي دسترسي به اهداف رابطه ي زناشويي تلاش كند.