سبب شناسی اختلال جنون دزدی
سبب شناسی اختلال جنون دزدی
علیرغم اینکه اختلال جنون دزدی تاریخچه طولانی دارد، درک نسبتاً کمی در زمینهی ویژگیهای کلی، سببشناسی اختلال جنون دزدی و رنجهای بدنبال آن وجود دارد. در حالیکه افراد دچار جنون دزدی یک ناتوانی در مقاومت در برابر میلشان به بلند کردن جنس را گزارش میکنند. سبب شناسی این رفتار غیرقابل کنترل، واضح نیست.
عوامل زیستی
بیماریهای مغزی و کمتوانی ذهنی با جنون دزدی در ارتباط است. نشانههای عصبی موضعی، آتروفی قشری و بزرگ شدن بطنهای جانبی در برخی بیماران همچنین اختلالات متابولیسم مونوآمین، بهخصوص سروتوونین از جمله عوامل زیستی دخیل در ایجاد اختلال جنون دزدی است. بدکارکردی سروتونرژیک در قشر پیشپیشانی بهعنوان پایه ضعیف در تصمیمگیری در افراد دچار جنون دزدی فرض شده است. در یک مطالعه انتقال دهندههای عصبی سرتونین در 20 بیمار دچار جنون دزدی بررسی شد. ارزیابی تعدادی از انتقالدهندههای صفحه 5-HT از طریق چسباندن 3H- پاروکستین صورت گرفت که سطح پایینتری در آزمودنیهای دچار جنون دزدی در مقایسه با گروه کنترل دیده شد که بیانگر برخی از بدکارکردیهای سرتوژنیک است.
گزارشهای موردی و مطالعات تصویربرداری عصبی، علائم دیگری را به عنوان سببشناسی احتمالی برای جنون دزدی فراهم کردند. آسیب به مدار orbito-frontal – زیر قشری مغز در جنون دزدی گزارش شده است. فنون تصویربرداری عصبی، کاهش ماده سفید ساختارهای کوچک را در نواحی شکمی- میانی مناطق پیشانی مغز در مقایسه با گروه کنترل نشان داد. این تصاویر با یافتههای افزایش تکانشگری در افراد دچار جنون دزدی سازگارند. این مطالعات، همچنین از این فرضیه که حداقل برخی از افراد دچار جنون دزدی ممکن است قادر به کنترل تکانههایشان برای دزدی نباشند حمایت میکند. تصویربرداریهای بیشتر و ارزیابیهای عصبروانشناختی در یک نمونه بزرگ میتواند کمک به شفافسازی سببشناسی این اختلال کند.
عوامل روانی- اجتماعی
از جمله عوامل روانی-اجتماعی در اختلال جنون دزدی استرس است، علایم جنون دزدی در مواقع استرس عمده مانند فقدان عزیزان، جدایی و پایان روابط با اهمیت ظاهر میشود. روانکاوان بر روی ابراز تکانههای پرخاشگری در جنون دزدی تاکید میکنند و برخی نیز جنبههای لیبیدویی را مطرح کردهاند. آنهایی که روی نمادگری تاکید میکنند، معتقدند نفس عمل، شی دزدیده شده و قربانی عمل دزدی معانی خاصی دارند.
عوامل خانوادگی و ژنتیکی
بررسی عوامل خانوادگی و ژنتیکی نشان میدهد که 7% بستگان درجه اول این بیماران به اختلال وسواسی جبری مبتلا بودند و همچنین میزان بالاتری از اختلالات خلق نیز در میان اعضای خانوادهی آنها گزارش شده است.
سیر و پیشآگهی اختلال جنون دزدی
این اختلال ممکن است در دوران کودکی آغاز شود اما عموماً در اواخر نوجوانی شروع میشود و معمولاً در زنان حدود 35 سالگی و در مردان حدود 50 سالگی تظاهر میکند و زنان بیشتر از مردان برای درمان مراجعه میکنند اما در عوض مردان بیشتر از زنان راهی زندان میشوند. سیر اختلال نوساندار و معمولاً مزمن است. بیماران ممکن است در فواصل دورهها که ممکن است هفتهها یا ماهها طول بکشد، بدون علامت باشند و میزان بهبود خودبخودی این اختلال نامشخص است. پیشاگهی اختلال با درمان خوب است ولی معدودی از بیماران به میل خود در پی درمان برمیآیند.
اگه بشه بیشتر از سلامت بنویسین
عالیه