همه گیرشناسی و اختلالات روانپزشکی همراه با اختلال جنون دزدی
یک مطالعهی اخیر از بیماران روانپزشکی بستری با اختلالات چندگانه (نمونه=204) نشان داد که 8/7% (نمونه=16) آنها، نشانههای لازم که بیانگر تشخیص جنون دزدی است را نشان میدهند و 3/9% (نمونه=19) آنها یک طول عمر تشخیص جنون دزدی را نشان میدهند.
مطالعه 102 بیمار بزرگسال بستری با دامنهی متنوعی از اختلالات روانپزشکی ثابت کرد که 8/8% (نمونه=9) از جنون دزدی رنج میبرند. از آنجا که در صد مشابهی در جوانان و بزرگسالان دیده میشود، این امکان مطرح میشود که جنون دزدی ممکن است یک اختلال مزمن باشد که قابل درمان نیست. این یافته توسط مطالعات کمی تایید شد.
بدون دادههای همهگیرشناسی درصد درست زنان و مردان دچار جنون دزدی ناشناخته میمانند. برخی معتقدند که تعداد زنانی که برای درمان جنون دزدی مراجعه میکنند بیشترند چون مردان احتمال دارد که به خاطر بلند کردن جنس از مغازه به زندان فرستاده شوند، اما بهطورکلی اختلال جنون دزدی بهطورمعمول در اواخر جوانی و یا اوایل بزرگسالی آغاز میشود.
بهرحال در مورد ابعاد جنسیتی جنون دزدی پژوهشهای کمی صورت گرفته است. یک مطالعه نشان داد که مردان دچار جنون دزدی احتمال دارد که یک آسیب در تاریخچه تولد آنها باشد. مردان دچار جنون دزدی همچنین رنج کمتری را نسبت به اختلالات همخوان مانند اختلال خوردن یا اختلال دوقطبی میبرند اما آنها سطوح بالاتری از نابهنجاری جنسی که همزمان رخ میدهد را نشان میدهد..در هر دو گروه مردان و زنان دچار جنون دزدی، طول عمر اختلالات روانپزشکی همراه با آن، اختلالات کنترل تکانه (20%-46%)، مصرف مواد (23%-50%) و اختلالات قطبی (45%-100%) همراهند.
اختلالات شخصیت هم در جنون دزدی دیده میشوند. یک مطالعه که شامل 28 نفر دچار جنون دزدی بود نشان داد که 12 نفر (9/42) براساس ملاکهای DSM-3-R حداقل یک اختلال شخصیت دارند، 2 نفر (3/14%) دو اختلال شخصیت دارند، پارانویید (9/17%)، مرزی (3/10%) و اسکیزویید (7/10%) شایعترند.
افراد دچار جنون دزدی از آسیبهای جدی در کارکردهای اجتماعی و شغلی رنج میبرند. آسیبهای کارکردی که افراد دچار جنون دزدی تجربه میکنند به حدی نیست که موجب گزارش کیفیت زندگی پایین شود. در یک مطالعه که بهصورت سیستماتیک و با استفاده از یک ابزار سنجش روانی درست (مصاحبه کیفیت زندگی)، کیفیت زندگی ارزیابی شد، بیماران دچار جنون دزدی در مقایسه با نمونه بزرگسالان غیربالینی رضایت از زندگی کمتری را گزارش کردند. برخی از بیماران خودکشی را بهعنوان ابزاری که آنها دزدی را متوقف کنند را گزارش کردند.
علاوه بر پیامدهای هیجانی جنون دزدی، بسیاری از بیماران دچار جنون دزدی به علت رفتارهایشان دچار مشکلات قانونیاند. مطالعات گزارش کردند که 64% تا 87% از بیماران دچار جنون دزدی تاریخچهای از توقیف شدن را داشتهاند. در حقیقت، یک مطالعه نشان داد که بیمارانی که توقیف شدن را گزارش میکنند، بطورمیانگین در هر کدام سه مورد بود. اگرچه اکثر دزدیها منجر به زندان رفتن نشد، شواهد اولیه نشان داد که 15% تا 23% از بیماران دچار جنون دزدی، بهخاطر دزدی از مغازه زندان را گذراندهاند.
تاریخچه خانوادگی
دادهها در زمینهی تاریخچه خانوادگی و تاثیر ژنتیک در جنون دزدی کم است. در تنها مطالعهای که تاریخچهی خانوادگی را در جنون دزدی و با استفاده از یک گروه کنترل مطالعه کرد، درصد بالایی از بستگان درجه اول آزمودنیهای دچار جنون دزدی در مقایسه با گروه کنترل از اختلال مصرف الکل رنج میبردند. تفاوت مهم دیگری در تاریخچهی خانوادگی در بین دو گروه دیده نشد. نسبت بالای اختلالات خلق، اختلالات مصرف الکل و جنون دزدی در بستگان درجه اول افراد دچار جنون دزدی گزارش شد.