اختلال استرس پس از سانحه(PTSD )
اين مطلب از كتاب طرحهاي درماني و مداخلات باليني براي افسردگي و اختلالات اضطرابي تأليف رابرت ليهي و استفن هولاند (2000) ترجمه شده است.
اختلال استرس پس از ضربه چيست؟
اختلال استرس پس از ضربه (يا PTSD) واكنش شايعي است كه انسانها در مقابل رويدادهاي بسيار استرسزا يا آسيبزا از خود نشان ميدهند. رويدادهاي متفاوتي ميتوانند منجر به PTSD شوند، مثلاً حوادث اتومبيل، مورد تهاجم قرار گرفتن يا قرباني جنايت ديگري شدن، مورد تجاوز جسمي يا جنسي قرار گرفتن، جان در بردن از يك مصيبت مانند سيل يا انفجار، با شاهد مرگ ديگري بودن.
افراد مبتلا PTSD سه نوع مشكل با علامت اساسي نشان ميدهند:
1) تجربه مجدد خاطرهي دردناك، اين تجربه شامل خاطراتي ميشود كه به نظر ميرسد خارج از كنترل هستند، كابوسهاي شبانه و فلاشبكهايي (تجديد شدن خاطره به صورت بسيار زنده و روشن كه به فرد مبتلا به PTSD اين احساس را ميدهند كه گويي آن رويداد را دوباره از اول تجربه ميكند.وقتي كه فرد مبتلا به PTSD چيزي ميبيند يا ميشنود كه او را به ياد آن حادثه مياندازد، خاطرات دردناك وي دوباره زنده ميشوند.
2) اجتناب از يادآوري اتفاقي كه روي داده است، ناراحت كننده است، پس افراد مبتلا به PTSD سعي ميكنند دربارهي آن فكر نكنند. آنها از افراد، اماكن يا چيزهايي كه خاطراتشان را زنده كند نيز دوري ميكنند. آنها اغلب نسبت به سايرين احساس يا عاطفهاي ندارند يا احساس جدايي و دوري از ديگران ميكنند. برخي براي تسكين درد يا ناراحتيشان به الكل يا مواد مخدر پناه ميبرند.
3) علايم تنش جسماني، اين علايم شامل اشكال در به خواب رفتن، تحريكپذيري يا خشم در بيشتر اوقات، اشكال در تمركز و احساس تنش يا گارد گرفتن در مقابل ديگران ميشود.