روان نیوز

صمیمیت عاطفی :

صمیمیت عاطفی یعنی نیاز به برقراری ارتباط و سهیم شدن با تمامی احساسات همسر، هم احساسات مثبت( شادکامی، سرخوشی، برانگیختگی) و هم احساسات منفی ( خشم ، گناه ، شرم ، تنهایی و ملال ). برای این نوع صمیمیت نیاز است تا زوجین از نیازهای روانی هم آگاه باشند و با مهارت ارتباط موثر (هنر گفتن و شنیدن) این نیاز را برآورده سازند.

صمیمیت روانشناختی:

نیاز به ارتباط، مشارکت و تماس با فردی دیگر است. این امر با افشای عمیق موضوعات مهم و شخصی مرتبط با خویشتن واقعی و درونی میسر می شود . نیاز فرد به در میان گذاشتن و بیان امید ها، رویاها، خیالبافی ها، اشتیاق و برنامه های آینده و همچنین در میان گذاشتن ترس ها، دل نگرانی ها و تعارضات درونی با همسر، هسته اصلی صمیمیت روانشناختی را تشکیل می دهد. برای ایجاد آن باید در رابطه امنیت وجود داشته باشد که این حالت، حاصل اعتماد بین دو طرف است و آن ها باید بدون ترس از ارزیابی، قضاوت، شرمساری، تمسخر، اهانت، خوار شدن یا تنبیه شدن به خاطر خودافشایی های خود، احساس امنیت کنند.

صمیمیت عقلانی:

در صمیمیت عقلانی نیاز است زوجین عقاید و افکار خود را با هم در میان بگذارند و نیازمند احترام به دیدگاه طرف مقابل است. بخصوص احترام به نظرات متفاوت او. عنصر اصلی در ایجاد و نگهداری آن توانایی نقش گزینی است. نقش گزینی یعنی توانایی دیدن جهان از دریچه چشمان همسر، دریافت ادراک موضوعی که همسر از چشم انداز یکتا و منحصر به فرد خود درک می کند. معادل هیجانی نقش گزینی همدلی است. البته در مقایسه با احترام و اعتماد متقابل در درجه دوم قرار گرفته اند.
صمیمیت جنسی:

نیاز به برقرار کردن، در میان گذاشتن و بیان افکار، احساسات، تمایلات و خیالپردازی جنسی و شهوانی با همسر. هدف از این نوع صمیمیت، برانگیختگی تمایلات جنسی است. گوش دادن یا رقصیدن با موسیقی که ته مایه جنسی دارد و بطور ضمنی محرک تمایلات جنسی اند، خواندن نثر یا نظمی که هدف برانگیختگی جنسی دارد باعث برانگیختگی جنسی می شود. یک عشق شهوانی رمانتیک اغلب تجربه هیجانی است که مستلزم اشتیاق برای پیوستن به فرد مورد علاقه است.

مولفه های اساسی عشق سالم موارد زیر می باشد:

شناخت درست و عمیق از یکدیگر
احترام به یکدیگر
پذیرش یکدیگر
اعتماد و صداقت

صمیمیت غیر جنسی( جسمی):

صمیمیت جسمی یعنی نیاز به تماس جسمی با همسر و نباید با صمیمیت جنسی اشتباه گرفت. یک لمس ساده و در آغوش گرفتن تا رقصیدن و قدم زدن شانه به شانه در این دسته بندی قرار می گیرند.

صمیمیت معنوی:

این صمیمیت به معنای آن است که فرد افکار، احساسات ، باورها و تجربه های خود را درباره مذهب، مابعد الطبیعه، قلمرو های معنوی، ارزش های اخلاقی، زندگی پس از مرگ و رابطه با خدا را شامل می شود. پذیرش غیرشرطی نظر طرف مقابل، جز مهم این نوع صمیمیت است.

صمیمیت زیبایی شناختی:

نیاز و تمایل به در میان گذاشتن احساسات، افکار، ادراک، باورها و تجاربی دارد که فرد آن ها را به دلیل زیبایی شان دوست دارد و از نظر شخصی احساساتی عمیق، شگفت انگیز و الهام آور بدنبال دارد.

صمیمیت اجتماعی و تفریحی

به معنای انجام فعالیت ها و تجربه های لذت بخش مشترک با یکدیگر است. فعالیت هایی مانند جک گفتن، بیان تجربه های روزانه و صحبت از فعالیت های روزمره، ورزش و بازی، سرگرمی .

صمیمیت زمانی ، صمیمیت عاطفی

صمیمیت زمانی یعنی اینکه هر یک از زوجین ، روزانه چقدر دوست دارند در فعالیت های صمیمانه برای همسر خود وقت صرف کنند.

با آگاهی از انواع صمیمیت و آموختن مهارت های مورد نیاز ، می توان میزان صمیمیت را افزایش داد.

برای اطلاعات بیشتر می توانید به مهارت های زناشویی موجود در سایت مراجعه فرمایید.

منبع: ا. باگاروزی. نیس. تکنیک های افزایش صمیمیت در زوج درمانی. ترجمه :حمید پور و اندوز. نشر ارجمند. ۱۳۹۳