فردی

روانکاوان ابژه : مدلی صرفا روانشناختی

روانکاوان ابژه

فیربرن

و.ر .د. فیربرن پس از خدمت در توپخانهٔ سلطنتی، در جنگ جهانی اول تحصیلات پزشکی و روانپزشکی خود را در سال ۱۹۲۶ به پایان رساند .

او بخش اعظم دوران کاریاش را در ادینبرو اسکاتلند گذراند و در آنجا بود که انزوای حرفه ای نسبی اش با مشارکت فعالانه در «انجمن روانکاوی بریتانیا» تا حدودی کاهش یافت.

نظریات فیربرن که بر کار او در مورد بیماران اسکیزوئید مبتنی بود و در نوشته هایش از اواخر دههٔ ۱۹۳۰ تا اوايل دههٔ ۱۹۵۰ بیان شده اند،

به رغم تاثیرپذیری عمیق او از ایده های ملانی کلاین، دارای استقلال و به شکل جسورانه ای بديع اند.

از بین تمام کسانی که در خصوص روابط موضوعی نوشته اند، فیربرن «ناب» ترین مسائل روابط موضوعی را پدید آورده است،

زیرا مدل او فارغ از تأکیدهای زیست شناختی و مدلی صرفا روانشناختی است.

این مدل با مدل فرویدی سائق تفاوت زیادی دارد. ملانی
کلاین با آنکه در خصوص موضوع های درونی نظریات بدیعی مطرح ساخت، همچنان مانند فروید بر زیست شناسی و سائق های غریزی تاکید می کرد.

فیربرن چنین تأکیدی را قاطعانه رد کرد. او می خواست مدلی حقیقتا روانشناختی برای شخصیت بپروراند و مدعی بود در بازنگری و تکمیل کاری می کوشد که فروید اغازکرده است (مقایسه کنید با 1971 Guntrip).

نویسندگان بعدی از مدل فیربرن که منحصرا به روابط موضوعی توجه دارد عقب نشینی کردند.برخی از آنها مانند ادیث یاکوبسن و اتو کرنبرگ کوشیدند میان مدل روابط موضوعی و مدل غریزه محور کلاسیک پیوندی مجدد برقرار سازند.

روانکاوان ابژه

منبع روابط موضوعی و روانشناسی خود
ترجمه علیرضا طهماسب و حامد علی آقایی