روان نیوز

همه گیرشناسی و اختلالات روانپزشکی همراه با اختلال جنون دزدی

یک مطالعه­ی اخیر از بیماران روانپزشکی بستری با اختلالات چندگانه (نمونه=204) نشان داد که 8/7% (نمونه=16) آن­ها، نشانه­های لازم که بیانگر تشخیص جنون دزدی است را نشان می­دهند و 3/9% (نمونه=19) آن­ها یک طول عمر تشخیص جنون دزدی را نشان می­دهند.

 مطالعه 102 بیمار بزرگسال بستری با دامنه­ی متنوعی از اختلالات روانپزشکی ثابت کرد که 8/8% (نمونه=9) از جنون دزدی رنج می­برند. از آن­جا که در صد مشابهی در جوانان و بزرگسالان دیده می­شود، این امکان مطرح می­شود که جنون دزدی ممکن است یک اختلال مزمن باشد که قابل درمان نیست. این یافته توسط مطالعات کمی تایید شد.

بدون داده­های همه­گیرشناسی درصد درست زنان و مردان دچار جنون دزدی ناشناخته می­مانند. برخی معتقدند که تعداد زنانی که برای درمان جنون دزدی مراجعه می­کنند بیشترند چون مردان احتمال دارد که به خاطر بلند کردن جنس از مغازه به زندان فرستاده شوند، اما به­طورکلی اختلال جنون دزدی به­طورمعمول در اواخر جوانی و یا اوایل بزرگسالی آغاز می­شود.

بهرحال در مورد ابعاد جنسیتی جنون دزدی پژوهش­های کمی صورت گرفته است. یک مطالعه نشان داد که مردان دچار جنون دزدی احتمال دارد که یک آسیب در تاریخچه تولد آن­ها باشد. مردان دچار جنون دزدی همچنین رنج کمتری را نسبت به اختلالات همخوان مانند اختلال خوردن یا اختلال دوقطبی می­برند اما آن­ها سطوح بالاتری از نابهنجاری جنسی که همزمان رخ می­دهد را نشان می­دهد..در هر دو گروه مردان و زنان دچار جنون دزدی، طول عمر اختلالات روانپزشکی  همراه با آن، اختلالات کنترل تکانه (20%-46%)، مصرف مواد (23%-50%) و اختلالات قطبی (45%-100%) همراهند.

 اختلالات شخصیت هم در جنون دزدی دیده می­شوند. یک مطالعه که شامل 28 نفر دچار جنون دزدی بود نشان داد که 12 نفر (9/42) براساس ملاک­های DSM-3-R حداقل یک اختلال شخصیت دارند، 2 نفر (3/14%) دو اختلال شخصیت دارند، پارانویید (9/17%)، مرزی (3/10%) و اسکیزویید (7/10%) شایع­ترند.

افراد دچار جنون دزدی از آسیب­های جدی در کارکردهای اجتماعی و شغلی رنج می­برند. آسیب­های کارکردی که افراد دچار جنون دزدی تجربه می­کنند به حدی نیست که موجب گزارش کیفیت زندگی پایین شود. در یک مطالعه که به­صورت سیستماتیک و با استفاده از یک ابزار سنجش روانی درست (مصاحبه کیفیت زندگی)، کیفیت زندگی ارزیابی شد، بیماران دچار جنون دزدی در مقایسه با نمونه بزرگسالان غیربالینی رضایت از زندگی کمتری را گزارش کردند. برخی از بیماران خودکشی را به­عنوان ابزاری که آن­ها دزدی را متوقف کنند را گزارش کردند.

علاوه بر پیامدهای هیجانی جنون دزدی، بسیاری از بیماران دچار جنون دزدی به علت رفتارهایشان دچار مشکلات قانونی­اند. مطالعات گزارش کردند که 64% تا 87% از بیماران دچار جنون دزدی تاریخچه­ای از توقیف شدن را داشته­اند. در حقیقت، یک مطالعه نشان داد که بیمارانی که توقیف شدن را گزارش می­کنند، بطورمیانگین در هر کدام سه مورد بود. اگرچه اکثر دزدی­ها منجر به زندان رفتن نشد، شواهد اولیه نشان داد که 15% تا 23% از بیماران دچار جنون دزدی، به­خاطر دزدی از مغازه زندان را گذرانده­اند.

تاریخچه خانوادگی

داده­ها در زمینه­ی تاریخچه خانوادگی و تاثیر ژنتیک در جنون دزدی کم است. در تنها مطالعه­ای که تاریخچه­ی خانوادگی را در جنون دزدی و با استفاده از یک گروه کنترل مطالعه کرد، درصد بالایی از بستگان درجه اول آزمودنی­های دچار جنون دزدی در مقایسه با گروه کنترل از اختلال مصرف الکل رنج می­بردند. تفاوت مهم دیگری در تاریخچه­ی خانوادگی در بین دو گروه دیده نشد. نسبت بالای اختلالات خلق، اختلالات مصرف الکل و جنون دزدی در بستگان درجه اول افراد دچار جنون دزدی گزارش شد.