روان نیوز

تکنیک جرات مندی

         (رفتار جرات مندانه)به رفتاری اشاره دارد که فرد برای محافظت از حقوق خود در مقابل دیگران بروز می دهد.برای مثال     ابرازخواسته ها-بیان احساسات و نظرات-رد درخواست هایی که فرد تمایلی به انجام ان ها ندارد.درخواست کردن از دیگران و اجازه سواستفاده ندادن به دیگران نمونه هایی از رفتارهای رفتار جرات مندانه محسوب می شوند(گوورمانت و اشپیگلر 2010).اموزش رفتار جرات مندانه در شش مرحله انجتم می شود:1-ارزیابی 2-تمایز بین مفاهیم 3-شناسایی موقعیت های مشکل ساز 4-الگوسازی 5-ایفای نقش 6-تمرین.

1.ارزیابی:تعریف بیمار از رفتار جرات مندانه هم در موقعیت هایی که فرد رفتار جرات مندانه دارد و هم در موقعیت هایی که فرد رفتارهای منفعلانه دارد باید مورد بررسی قرار گیرد.اغلب بیماران در برخی موقعیت ها رفتارهای جرات مندانه و در برخی موقعیت های دیگر رفتارهای منفعلانه دارند.این مطلب بیانگر ان است که اغلب افراد می دانند که چگونه جرات مند باشند اما در بعضی موقعیت ها به دلیل باورهای منفی در مورد عواقب احتمالی رفتارهایشان از این مهارت استفاده نمی کنند.البته این در مورد همه صدق نمی کند و برخی از افراد نیاز به اموزش جرات مندی دارند.به طور کلی می توان گفت که در اکثر اوقات ترکیبی از نقصهای مهارتی و باورهای بازدارنده مانع از ابراز رفتار جرات مندانه می شود.باورهای بازدارنده باید توسط تکنیک های شناختی استاندارد مورد درمان                                                             قرار گیرند.

 2-تمایز بین مفاهیم:باید اموزشهای لازم در مورد تمایز رفتارهای جرات مندانه  رفتارهای پرخاشگرانه و رفتارهای منفعلانه به بیمار داده شود.رفتار جرات مندانه رفتاری است که ضمن حفظ حقوق فرد حقوق دیگران را نیز محترم می شمرد.رفتار پرخاشگرانه به دنبال حفظ حقوق فرد است در حالی که حقوق دیگران را ضایع می کند.رفتار منفعلانه رفتاری است که بر خلاف دو رفتار قبل در جهت حفظ حقوق فرد انجام نمی شود.

3-شناسایی موقعیت های مشکل ساز:لازم است فهرستی از موقعیت هایی که فرد را دچار مشکل کرده تهیه گردد.میزان اضطراب  در یک سلسله مراتب قرار گیرند.

 4-الگوسازی:در این مرحله درمانگر باید بر اساس سلسله مراتب راحت ترین موقعیت را انتخاب و رفتار جرات مندانه متناسب با ان موقعیت را الگوسازی کند.

  5-ایفای نقش:سپس بیمار به همراه درمانگر رفتار مورد نظر را با روش ایفای نقش تمرین می کند و درمانگر بازخوردهای لازم را به بیمار ارائه می دهد.این بازخوردها تا بروز رفتارهای موثر و جراتمند بیمار ادامه پیدا می کند.

6-تمرین :در نهایت  از بیمار خواسته می شود رفتار جرات مندانه را در موقعیت های واقعی تمرین کند.پس از ان که بیمار در اولین موقعیت مشکل ساز رفتار جرات مندانه را از خود بروز داد به موقعیت بعدی در سلسله مراتب طراحی شده می رود.این کار تا تکمیل فهرست سلسله مراتب ادامه پیدا می کند.تشویق فرد توسط درمانگر می تواند در پیشبرد این مسئله راهگشا باشد البته لازم به یاداوری است که بیمار باید اگاه باشد که خود را به خاطر انجام رفتارهای جرات مندانه و نه به خاطر نتیجه ان مورد تشویق قرار دهد.جرات ورزی همیشه فرد را به هدف دلخواه نمی رساند اما هرچه جرات مندی فرد بیشتر باشد نیازها و خواسته های بیشتری را می تواند براورده کند.