روان نیوز

تفاوت روانکاو، رواندرمانگر تحليلي و روانپویشی چیست؟

بهترین راه برای تشخیص تفاوت و اشتراک این تخصص ها ابتدا مشخص کردن معادل انگلیسی آن است
، روانکاوی با عنوان psychoanalysis و رواندرمانگر تحليلي و روانپویش با عنوان Psychodynamic Psychotherapy شناخته میشوند. (رواندرمانگر تحليلي کيست ؟‌ / انیستو روانکاوی تهران)
در مقام درمانگر روانکاوی تفاوت زیادی با روانپویشی/تحلیلی دارد ولی از نظر پارادیم فکری خیر. رواندرمانگرانی که از همان ابتدا تا به امروز از مفروضات پایه روانکاوی استفاده میکنند ولی برخی روبناها را قبول ندارد و تشکیلات خود را جدا میکنند تحت عنوان درمانگر پویشی شناخه می شوند (مقدمه درآمدی نو بر روانکاوی / نشر نی).
رواندرمانگر پویشی بر خلاف روانکاو ضرورتی ندارد که در یکی از انیستو یا دانشکده های زیر نظر انجمن بین المللی روانکاوی درس بخوانند، معمولا سال های کمتری را تحت تحلیل شدن قرار می گیرند، شیوه بسیار تعدیل شده تری در درمان دارند (برای مثال خبری از تخت روانکاوی نیست) و هفته ای 1 یا حداکثر 2 جلسه بیمار را ملاقات می کنند.
روانکاوان چناچه مشخص است، مدت زمان زیادی را تحت اموزش و روانکاوی قرار میگیرند و به روش های کلاسیک اعتماد بیشتری دارند (گرچه ممکن است از تخت روانکاوی هم استفاده نکنند ولی تکنیک ها عمدتا کلاسیک است)، از نظر انجمن بین المللی روانکاوی رواندرمانی که کمتر از 3-4 در هفته باشید عضو این انجمن نمیتوانند باشند و و در امریکا به عضویت شاخه 39 انجمن روانشناسی در می ایند.
ولی از نظر پارادیم فکری روانکاوی و روانپویشی در یک پایگاه هستند ، این رویکرد به تمام نظریاتی اطلاق میشود که از مدل دینامیک ذهن استفاده میکنند، بنابرین از فروید تا یونگ تا مالان و مک کالو همگی زیر عنوان پارادیم فکری روانکاوی قرار میگیرند. هم یونگ در کتابهایش از واژه psychoanalysis استفاده میکند هم فروید هم دوانلو چراکه از نظر پارادیم های فکری همگی دینامیک هستند ولی از نظر درمانی نام های متفاوتی برای تفکیک وضع می شود.
بنابرین روانکاوی در کل به پارادیم فکری درمانگران نظریه دینامیک ذهن اطلاق می شود (اعم از ادلری، فرویدی، کوهوتی، مالانی ) و از نظر شغلی به کسانی که تکنیک های خاصی را به کار می برند.