روان نیوز

آزمون رورشاخ و اختلال اسکیزوفرنی

 آزمون رورشاخ و اختلال اسکیزوفرنی با هرمان شناخته می شود. هرمان آزمون رورشاخ را برای متمایز کردن افراد اسکیزوفرنیک از دیگر افراد طراحی کرد و تا حدی موفق شد. حتی منتقدین آزمون او موافق این موضوع بودند که برخی از نمرات رورشاخ با اسکیزوفرنی مرتبط است. مطالعات متعددی نشان دادند که بیماران سایکوتیکی که رورشاخ بر روی آن ها اجرا می شود، اغلب لغزش در زبان را نشان می دهند یا چیزهایی را در لکه های جوهر می بینند که دیگران نمی توانند ببینند (شکل بد). برخی از نمرات رورشاخ که با اسکیزوفرنی مرتبط است، ارتباط با اختلال دو قطبی را هم نشان می دهد.

در آزمون رورشاخ به‌طول معمول پاسخ‌های غریب مشاهده می‌گردد. والدین بیماران اسکیزوفرنی در مقایسه با والدین افرادی که به‌عنوان کنترل انتخاب شده‌اند، در تست‌های فرافکن، نسبت به حد نرمال، انحراف بیشتری نشان می‌دهند (که این ممکن است ناشی از زندگی با افراد اسکیزوفرنیک خانواده باشد)، در مجموعه آزمون­های هالستد رایتان (Halstead-Reitan battery) در حدود ۲۵ تا ۳۰ درصد بیماران اختلالات توجه و هوش، کاهش زمان به خاطر سپردن و اختلال در توانائی حل مسئله دیده می‌شود. بیماران اسکیزوفرنیک در مقایسه با بیماران غیراسکیزوفرنیک، IQ پائین‌تری دارند، اگرچه دامنه IQ در این افراد وسیع است. با پیشرفت بیماری، IQ کاهش می‌یابد.

در پژوهشی با هدف بررسی میزان نقص ایگوی والدین کودکان اسکیزوفرن و مقایسۀ آن با میزان نقص ایگوی والدین کودکان عادی با استفاده از نمایه ی نقص ایگوی آزمون رورشاخ 10 نفر از والدین (پدر یا مادر) کودکان اسکیزوفرن که با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شده بودند، با 10 نفر از والدین کودکان عادی که آنها نیز با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شده بودند، با یکدیگر مقایسه شدند. پس از انتخاب آزمودنی ها، آزمون رورشاخ بر روی والدین دو گروه اجرا شد و پس از کدگذای پروتکل شرکت کنندگان، نمایه ی نقص ایگو کدگذاری و نمرۀ هر آزمودنی در این نمایه، محاسبه شد. نتایج با استفاده از آزمون t برای معناداری تفاوت میانگین های مستقل مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج نشان داد که میزان نقص ایگوی والدین کودکان اسکیزوفرن در مقایسه با میزان نقص ایگوی والدین کودکان عادی به طور معناداری بیشتر است.