فردی

مادر بودن یا نبودن

مادر بودن یا نبودن

تصور کنید یک مادر و نوزاد چهره به چهره هم هستند، نوزاد لبخند می زند و مادر با گرمی به او واکنش نشان می دهد شما احساس خوبی از این صحنه دارید، اتفاقات خوبی افتاده است: دلبستگی با تمام زوایای روانی و بیولوژیکی ایجاد شده. نوزادی که با این شیوه رشد کند بدون ترس و اضطراب با دیگران ارتباط برقرار می کند. اگر این رابطه مثبت نوزاد و والد با یک اتفاق مانند بیماری، مرگ، سوء استفاده یا ترک والدین قطع شود چه اتفاقی می افتد؟ احساسات دردناکی ایجاد می  شود. اگر کودک بتواند این درد را با یک همراه خوب طی کند رشد بهنجاری خواهد داشت و در زندگی آینده در روابط صمیمانه مشکلی نخواهد داشت. اگر کودک در این راه کسی را نداشته باشد در آینده از احساساتش دوری خواهد کرد و در روابط صمیمانه از اضطراب رنج خواهد برد.

درد شدید نداشتن والدین(مادر یا پدر)  منجر به خشم کودک شده اما چون ذهن نابالغ کودک ناتوان از این خشم شدید است آن احساسات را در ناخودآگاهش دفن می کند و اینجا شروع ترس های آدمی است ترس از اینکه با افراد صمیمی شود و یا به والدینی که منشأ این احساسات هستند نزدیک شود.

Allan Abbass/ Reaching through Resistance