فردی

روش درمانی وینیکات : شناسایی و توصیف مادر خوب

روش درمانی وینیکات
کار وینیکات به شناسایی و توصیف مادر خوب و استفاده از رابطهٔ مادر – کودک به عنوان مدلی برای درمان #روانکاوی اختصاص داشت.

از نظر او الگوی يک روانکاو ماهر آن چیزی است که مادران به طور طبیعی انجام می دهند؛ «که در واقع قابل آموزشی
دادن نیست».

او به طور مشخصی به بررسی دو موضوع پرداخت: یکی اینکه تجربیات آسیب زا از طریق تاثیر بر «خویشتن» می توانند به طرزی متناقض نما اثر سازنده داشته باشند.

دیگر آنکه مادر باعث می شود کودک 《خویشتنی》برای تجربیات شخصی در دسترس داشته باشد .

اما وینیکات مفهوم خویشتن را به شیوه ای غیر متعارف و گاهی اسرارآمیز استفاده می کرد که چندان با نظریهٔ روانکاوی سنتی همخوانی نداشت.

او می نویسد: «کلمه ای مانند 《خویشتن》طبیعتاً بیشتر از ما می داند؛ ما را مورد استفاده قرار می دهد و به ما فرمان می دهد .

از قرائنی که در آن، وینیکات این کلمه را قدرتمندانه به کار می برد و به این نتیجه می رسیم که او در مورد حضور عنصری اساسی در انسان صحبت می کند که وابسته به سرزندگی جسمانی است .اما غیر قابل بیان و نهایتا ناشناختنی است.

شاید مانند یک روح مجسم وینیکات می نویسد: (در بطن هر فرد یک عنصر قابل مراوده وجود دارد که مقدس است و حفظ آن ارزش زیادی دارد». خویشتن -که از : ز نظر وینیکات در «انزوای ابدی» است – به سختی با روانکاوی به مفهوم کاری که اساساً تعبیر کننده است جور در می آید.

وینیکات
نوشته آدام فیلیپس
ترجمه نهاله مشتاق

بنیاد روانشناسی و فلسفه

تازه ترین اخبار و مطالب در حوزه روانشناسی

گردآوری کننده: محسن میرزاآقا

روش درمانی وینیکات