روان نیوز

آزمون رورشاخ و اختلال استرس پس از سانحه (PTSD)

لوین (1993) ادعا کرد که رورشاخ برای ارزیابی PTSD مناسب است. قبل از این ادعا، دو نکته­ی روش شناختی نیازمند توجه است:

1- استفاده از داده­های هنجاری جهت مقایسه گروه ها مکرراً مورد انتقاد روشنفکران رورشاخ قرار گرفته است و تفاوت های بین گروهی ممکن است ناشی از تفاوت نمره گذاران باشد و نه تفاوت بین گروهی.

 2- نامشخص و مبهم بودن نمره گذاران و اجراکنندگان است.

اکسنر و سندین (1997) بیان کردند که هر دو نوع تقویت کلامی و غیرکلامی توسط اجراکنندگان می تواند پاسخ های بیماران را تغیر دهد.

در خصوص آزمون رورشاخ و اختلال استرس پس از سانحه (PTSD) لوین ادعا کرد که رورشاخ یک مقیاس دقیق برای PTSD است و می تواند ارزیابی هوشمندانه ای ارائه دهد. در مطالعه ای که لینکولن (1993) انجام داد و در آن 29 زن سرپایی دچار PTSD و 31 زن سرپایی بدون PTSD را با هم مقایسه کردند، به این نتیجه رسید که بیماران PTSD و اختلالات تجزیه ای تفاوت های بارزی در 8 متغیر رورشاخ دارند، بویژه بیماران PTSD نمرات بالاتری را در شاخص غلبه بر نقایص و ترکیب ها ، کیفیت رشدی مبهم، پاسخ های بد شکلی ، پاسخ هایی با محتوای کامل انسانی ، پاسخ هایی با محتوای انسانی جزئی و یک محتوای آسیب زا پائین ترند.